Interviews

door Sieth Delhaas – geïnterviewd worden

Mensen met een eigen bijzonder verhaal interviewen: dat woordelijk uittypen, er een boeiende weergave van maken en nooit op je vingers worden getikt omdat je woorden of bedoelingen verkeerd zou hebben weergegeven …

Interviews door Sieth Delhaas met

Langzamerhand in ruste …

Antoinette Witjes: Het waren mooie jaren … (MMZ-magazine, juni 2021)
Hanny Heselaars: Ik heb het allemaal ontvangen … (MMZ-magazine, juni 2021)
Carla Wessels: Ik vind het leven eenvoudig (MMZ-magazine, november 2019)
Annemaria de Vreede: In de wolken … (MMZ-magazine, november 2019)
Cynthia Berendsen: ‘Ik zou dit werk tot mijn tachtigste willen doen…’ (VVAO-magazine, 2014)
Ursula P. Blom:‘Ik had de smaak van besturen te pakken…!’ (VVAO-magazine, 2014)
Tonia Dabwe: ‘Gecommitteerd zijn, dat is waar ik in geloof’ (VVAO-magazine, 2013)

Steeds meer over de grenzen …

Etty Mulder: ‘De Hildegard-hausse brengt ons geen stap verder’ (de Bazuin, 1998)
Rentia Hendrikx gaat haar eigen weg (de Bazuin, 1997)
Zuster Alphonsa van de Goede Herder: Ze denken aan een baan te komen, maar verdwijnen in de prostitutie (de Bazuin, 1996)
Diemut Meyer, een Duitse kijk op de vrouw- en geloofbeweging (Mara, tijdschrift voor feminisme en theologie, 1995)
Elzbieta Adamiak, Poolse kerk in de overgang (de Bazuin, 1993)
Zuster Michel: Woede is mijn voornaamste drijfveer (de Bazuin, 1993)
Dirk Jan Dullemond — lopen tegen het onheil (Bijeen, 1992)
Maria del Rosario — Razzia’s na kerktijd (Hervormd Nederland, 1992)
Annekee Schilthuis-Stokvis: Ploegen op rotsen (Hervormd Nederland, 1991)
Irina Gruschewaja: Kun je dat leven noemen? (Hervormd Nederland, 1991)
Anneke Jos Mouthaan: Moslims zijn allemaal lieve pappa’s en mamma’s (Hervormd Nederland, 1991)
Woet-Gianotten: Wat zijn jullie toch vreselijke kerels (Hervormd Nederland, 1991)
Leontine Bijleveld: Dé 1990 maatregel bestaat niet (Hervormd Nederland, 1990)
Dorry de Beijer — Wat is een menswaardig leven? (Hervormd Nederland, 1990)
Sterven voor benzine? (Hervormd Nederland, 1990)
Philothea tussen leer en leven (de Bazuin, 1990)
Een gesprek met Altagracia — Van alles hebben naar niets (Vrouw en Woord, 1990)
Yael Oren — solidair met Palestijnse vrouwen (Hervormd Nederland, 1990)
Als mannen over zichzelf zouden nadenken … Als vrouwen zouden staken … (Woord en Dienst, 1990)

Op alle fronten steken vrouwen hun nek uit…

Susan Mathai: Een meisje? Waardeloos (Hervormd Nederland, 1989)
Ineke Uyttenbogaardt: Kerk moet 180° om (Hervormd Nederland, 1989)
Riek Leiwakabessy: ‘Ik wil rechtvaardigheid voor onze mensen’ (OPZIJ, 1989)
Ontmoeting met professor Mary Grey (Hervormd Nederland, 1989)
De dubbele dictatuur in Polen: de vrouw slaaf van kerk en staat (Hervormd Nederland, 1989)
Angélique Wegman over toeloop cursus theologie: ‘Vrouwen maken ook docenten weer enthousiast’ (Hervormd Nederland, 1989)
Feminisme en theologie verdient voorkeursbeleid, Marian Papavoine over Catharina Halkes Fonds (Hervormd Nederland, 1989)
Lenie Jansen, sociale dienst Haarlemmermeer: ‘Vrouwen moeten uit de bijstand, maar niet omdat ze geld kosten’ (Hervormd Nederland, 1988)
Maria de Groot over haar omstreden proefschrift: Niet meer met boze mannen aan tafel (Hervormd Nederland, 1988)
Brigalia Bam over vrouwen in de derde wereld: ook Europa is onderontwikkeld (Hervormd Nederland, 1988)
De vrouwenpartij is een noodmaatregel (Hervormd Nederland, 1988)
Zwart en feministisch, dat kan niet anders (Hervormd Nederland, 1988)
Ria Brouwers: Vrouwen zijn de gangmaaksters van de ontwikkeling (Hervormd Nederland, 1988)
Vrouwen bekneld in het geloof (Hervormd Nederland, 1987)
Antoinette van Pinxteren over vrouwen in de kerk: Wanneer worden mannen eens onze bondgenoten? (Hervormd Nederland, 1987)
Ineke Uytenbogaardt: kerk staat voor de keus (Hervormd Nederland, 1987)
De theologie van Marianna Katoppo (Hervormd Nederland, 1987)
Mieke Bal: Inzicht krijgen in manipulatie, daar gaat het om (OPZIJ, 1987)
Monica Wolffensperger en Nienke van Dijk: Vrouwensynode als eerste stap naar vrouwenkerk (Hervormd Nederland, 1987)
Vredescongres van vrouwen (Hervormd Nederland, 1986)
Zuid-Afrikaanse vrouwen in Nederland (Hervormd Nederland, 1986)
Tine Halkes: een sigaartjes rokende Kerkmoeder (OPZIJ, 1986)
Kandidaat-raadslid Seçil Arda: Het was niet: hoepla een buitenlander op de lijst (Hervormd Nederland, 1986)
Trees Lambregts-Brautigam: Niet bang zijn voor creativiteit, niet bang zijn voor de ander (Wending, 1986)
Vrouwen en mannen, cultuur en toekomst (Wending, 1985)
Het zaad van de man mag nooit verloren gaan (OPZIJ, 1985)
Ze zien de doornen van de Islam, niet de bloesem (Wending, 1985)
Ria Beckers: Er is echt een heleboel aan de gang (Wending, 1984)
Annekee Schilthuis: kerk zijn in een nieuwe gemeenschap van vrouwen en mannen (de Bazuin, 1984)
Nel Woltring: de kerk is een bijzonder slechte moeder (OPZIJ, 1983)
Dorothee Sölle: vrouwen moeten de menseneter verlaten (OPZIJ, 1982)
Tine Halkes: een moderne kerkmoeder (OPZIJ, 1982)
Theologe-schrijfster Maria de Groot: ik ben totaal-weigeraarster (OPZIJ, 1982)
Mia Kappert-van Kooy: Kalkar gevaarlijke ‘noaber’ (OPZIJ, 1981)
Tini Jeurissen-Frints: wij kunnen onze kinderen eerlijk in de ogen kijken (OPZIJ, 1981)
Wil Blezer-van de Walle kreeg primeur: speciaal pastoraat voor vrouwen (OPZIJ, 1981)
Betaalde belastingdienst zelf de schuld van principiële weigeraarster? (OPZIJ, 1981)
Thea Rienskma van Kerk en Wereld: Feministische theologie pelt schillen van patriarchale samenleving (Hervormd Nederland, 1981)

In de jaren negentig van de twintigste eeuw groeide er een teneur dat een mens met zijn vijftigste al zo’n beetje had afgedaan. Er kwam een 50+-kaart met recht op kortingen. De politieke partij 50+ werd opgericht. In de achtdelige ‘De Bazuin’-reeks komen vrouwen en mannen aan het woord van rond de vijftig. Zij kijken terug op hun leven en denken na over hoe ze verder willen.

Kees van Roessel: ‘We hebben alles gepacht in het leven’ (De Bazuin, 1997)
Wim van Engelen: ‘De kerk als toevluchtsoord moet gewoon blijven’ (De Bazuin, 1997)
Jac. Vlaar: ‘Mijn beide zoons moeten onder moeders rokken vandaan’ (De Bazuin, 1997)
Wies Klein Poelhuis-Dulfer: ‘Nu een huisje zoeken, klein genoeg om oud te worden, past niet in ons vocabulaire (De Bazuin, 1997)
Mirjam Maree: ‘Door de jaren heb ik een groei ervaren naar de diepste kern in mijzelf’ (De Bazuin, 1997)
Henny Houben-Sipman: ‘Ik besef dat ik nog een kleiner stukje heb te gaan dan voorheen’ (De Bazuin, 1997)
Carla Aalberse: ‘Wat nu blijft zijn de plekken van verstilling in mijn leven’ (De Bazuin, 1997)
Annie Winkelmolen-Rambags: ‘Achteraf zie je, dat je uit elk gat waar je indondert, rijker te voorschijn komt’ (De Bazuin, 1997)

‘De Bazuin’ een weekblad voor kritische katholieken krijgt in de jaren negentig door dat ook kritische jongeren van het kerkelijk toneel verdwijnen. Voordat ze helemaal uit beeld verdwijnen, wil de redactie hen een vraag stellen: ‘Waarin gelooft de generatie die niet meer vanzelfsprekend in de kerk is opgevoed? Wat bezielt haar? Hoe werkt dit door in haar levensstijl?’
In hun eigen taal antwoorden de jongeren …

Maurice Baas: Als ik nu al die shit om me heen zie, wil ik geen baan met sociale problemen (1991, De Bazuin)
Gerrit Simmelink: En met mensen omgaan en praten, dat is het heerlijkste dat er is (1991, De Bazuin)
Marleen van den Hout: Geloven in reïncarnatie is inzien, dat ik het niet allemaal voor niets doe (1991, De Bazuin)
Huib de Vriend: Maar wat jij bedoelt, is toch precies wat in de bijbel bedoeld wordt? (1991, De Bazuin)
Annemie Van Kerckhoven: Het komt vanuit jezelf en dat is liefde (1991, De Bazuin)
Frits ter Kuile: Ik hoop dat ik radicaal zal worden zoals Franciscus (1991, De Bazuin)
Hermien Dekker: Wat interesseert het me wat Gandhi zegt, ik wil weten wat het jou doet (1991, De Bazuin)
Mirjam Schneider: Ze zetten zich daarmee zo op afstand en dat is niet christelijk (1991, De Bazuin)
Peter Stroes: Om mensen te helpen kun je ook humanist zijn of gewoon een goed mens … (1991, De Bazuin)
Estela da Veiga: Ik weet nu ook dat heel veel dingen van het christendom niet bij ons passen (1991, De Bazuin)
Hans Vorstermans: Ja, inderdaad, de zin, de invulling van het leven is liefde (1991, De Bazuin)
Elly Teeuwen — Pelgrimage, symbool van de levensweg (1991, De Bazuin)

Medio de jaren zeventig begonnen de theologen Catharina Halkes en René van Eijden, respectievelijk aan de Nijmeegse en Utrechtse universiteit met colleges feministische theologie.
Tegelijkertijd begonnen op Kerk en Wereld te Driebergen allerlei cursussen over vrouw-en-geloof, respectievelijk feministische theologie met een toestroom van honderden cursisten. In 1987 organiseerde Kerk en Wereld het symposium Geloven in Macht ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van deze cursussen. Bovendien gaf het instituut een bundel uit met dezelfde titel. Hierin geven tien vrouwen, die in dat decennium een belangrijke rol in de jonge beweging speelden, haar visie op wat gaande was en wat er zou moeten gebeuren…

Gijsje van den Akker: Er moet wat anders (Kerk en Wereld, 1987)
Mia de Vlieger: Lange geschiedenis van bewustwordingswerk (Kerk en Wereld, 1987)
Fokkelien van Dijk-Hemmes: Zo kritisch mogelijk! (Kerk en Wereld, 1987)
Maria de Groot: Het materiële gevecht om de macht (Kerk en Wereld, 1987)
Ineke van Keulen: Met dat christelijke superioriteitsbesef zijn vrouwen ook opgevoed (1987)
Lieve Troch: Basis — ik vind het een vies woord (Kerk en Wereld, 1987)
Tea Rienksma: Door het gevoel van ‘niet-zijn’ heen (Kerk en Wereld, 1987)
Jenny Schneider-Van Egten: De ongelijktijdigheid van de ontwikkeling van vrouwen (Kerk en Wereld, 1987)
Annekee Schilthuis-Stokvis: dat waarin je zelf gelooft, is nog niet altijd een gewonnen zaak (Kerk en Wereld, 1987)
Nienke van Dijk: De keuze voor een bepaald soort werk: actief bezig zijn om invloed te krijgen op maatschappelijke ontwikkelingen (Kerk en Wereld, 1987)
Dan nog… (Kerk en Wereld, 1987)

Geïnterviewd worden

Omdat je schrijft, een lezing houdt, een mening hebt, je nek uitsteekt.
Wel altijd vragen of je het even mag lezen voordat het wordt gepubliceerd…

- Nieuwe Remonstrant-Sieth Delhaas (Adrem, juli 2021)
- Burger heeft wel degelijk invloed (Deventer Post, 2014)
- Kenia, weduwen ontkomen aan het slavenbestaan (Friesch Dagblad, 2012)
- Vrouwen worden daar als vee gezien (De Stentor, 2012)
- Feminisme als levenshouding (Punt 12, Academie voor Sociale Studie, 2006)
- Werkplaats in de weegschaal (Doorkijk, 2002)
- Te weinig vrouwen spreken mee…, nog steeds! (Passage, 2002)
- Motivatie (Motief, 2000)
- Vrouwen van dagen: in wijsheid oud worden (Haagsche Courant, 2000)
- Als wij niet waakzaam zijn… (Centraal Weekblad, 2000)
- Dorothee Sölle en de bingo-middag (Uittocht, 1998)
- Vrouwen moeten meer eigen mening vormen (Limburgs Dagblad, 1997)
- Nieuw inzicht nodig op wat een goed leven is voor alle mensen (Doorkijk, 1997)
- Gewoon voor heel veel dingen enthousiast (Mara, 1997)
- Het machtsvertoon spreekt me aan (Brabants Dagblad, 1995)
- Afscheid als groeiproces (Informatie, 1995)
- Wereldgebedsdag (Geloven op Maandag, 1994)
- Boek van de maand (Jonge kerk, 1993)
- Een pelgrimage naar buiten en naar binnen… (Vrouw en Woord, 1993)
- Op de bres voor Amerikaanse Indianen (Brabants Dagblad, 1992)
- De samenhang der dingen (Modulair, 1992)
- Cursus Vrouwengeschiedenis geeft vrouwen stuk herkenning (onbekend, 1991)
- Bezoek Rusland (KRO-Kruispunt, 1991)
- Leren van het verleden is werken aan de toekomst (De Telegraaf, 1991)
- Een eeuw sinds Aletta (onbekend, 1991)
- Het andere kerstpakket: solidariteit (Emmer Courant, 1985)
- Waarom doe je iets met theologie? (Vrouwenradio, 1983)

Geïnterviewd worden

ook voor radio, landelijk, regionaal en plaatselijk…

Waarin je soms weer andere kanten van jezelf laat zien, meningen geeft, persoonlijker wordt omdat je meer door de wol geverfd raakt…

Wijze vrouwen van een zekere leeftijd (NCRV Schepper & Co radio, 2012

In een gesprek van anderhalf uur komen vier vrouwen aan het woord die hun sporen verdiend hebben in het Nederland van na de oorlog.
In de eerste aflevering ontvangen we journaliste Sieth Delhaas. Ze studeerde na de opleidingen journalistiek en theologie, Algemene cultuurwetenschappen. Emancipatie, feminisme, kerk- en cultuurgeschiedenis zijn haar specialismen.
In haar laatste boek ‘Weerbarstig erfgoed’ beschrijft ze hoe in Kenia een groep vrouwen zich weet te onttrekken aan de eeuwenoude traditie van vererving, waar bij het overlijden van de echtgenoot de vrouw aan de familie van haar man wordt toegewezen.
Presentatie: Hijlco Span.

Onze vader, interview van Sieth Delhaas (NRCV Plein Publiek, 2000-07-14